PARĘ SŁÓW O ZAJĘCIACH:
- będziemy tańczyć jak sobie chcemy, więc nie musisz znać żadnych specjalnych kroków czy ruchów
- będziemy tańczyć do muzyki epickiej, etnicznej, szamańskiej oraz elektronicznej
- będziemy tańczyć na boso lub w antypoślizgowych skarpetkach!
- będziemy tańczyć w luźnych ciuchach, najlepiej minimum 2 godziny po posiłku!
- będziemy pić w trakcie duuuużo wody, także weź ją ze sobą!
- będziemy się pocić, więc polecam mieć ze sobą ręcznik!
- będziemy też chwilę siedzieć/leżeć - możesz mieć ze sobą kocyk lub matę
- będę prowadzić Was swoim głosem!

CO DAJE TAKI TANIEC?
Taniec spontaniczny jest techniką, coraz bardziej rozpowszechnianą przez nauczycieli rozwoju osobistego i duchowego. Jest formą kontaktu ze swoim ciałem, ze swoimi emocjami, ze swoją energią,
sposobem na uruchomienie potencjału, który w nas drzemie. Jest to metoda relaksu, oczyszczenia, puszczania napięć w ciele: uwalniania nagromadzonej złości, smutku, żalu i wielu innych trudnych emocji, poprzez wydobywanie ich na zewnątrz i uzdrawianie spontanicznym,
intuicyjnym, autentycznym ruchem.

Poprzez swobodny taniec, bez układów i reguł, w bezpiecznym środowisku i w świetle świeczek czy lampek, przy żywej i pięknej muzyce, możemy wyrazić siebie, dać uwagę swojemu ciału, rozkodować tkwiące w nim programy konflikty i wyzbyć się ciężaru trosk, stresów, zmartwień… Dzięki temu odzyskujemy siły witalne, a energia w naszym ciele przepływa bez zakłóceń.

Tańczyć można z zamkniętymi, przymkniętymi oczami lub w opasce. To nie jest dyskoteka, klub. Nie potrzebny jest makijaż, gadka, modne ciuchy czy alkohol. Nieważne, czy tańczymy do rytmu muzyki, ważne, że nasze ciało rozbudza swój wewnętrzny rytm, swoją własną melodię, która w nas gra! Możemy być całkiem sobą i ze sobą! Wzrasta świadomość naszej własnej obecności - tego, że mamy nogę, rękę, brzuch, serce… Wzrasta zaufanie do samego siebie, a efektem tego jest uczucie lekkości, miłości, ulgi i harmonii na poziomie ciało-umysł-dusza (serce).

Taniec spontaniczny jest prowadzony, podobnie jak wizualizacja. Prowadzący pomaga swoimi sugestiami obudzić do tańca poszczególne części ciała, pomaga też uwolnić się od spięć, by nawiązać kontakt ze swoją wewnętrzną wolnością. Przypomina o tym, że nie ma złego ruchu, że bezruch też jest ruchem, że wszystko jest tańcem, że ciało wie samo, co dla nas najlepsze!

Czasami, podczas tańca występują przeróżne bóle lub po prostu odczucie dyskomfortu. Związane jest to właśnie z napięciami, które w nas tkwią i z procesem ich oczyszczania. Warto nie przerywać tańca i pozwolić, by ciało rozluźniło się i ugruntowało podczas relaksacji, zakańczającej sesję autentycznego tańca.

Przez następnym kilka dni po sesji warto pić dużo wody (ciało zaczęło proces oczyszczania, więc toksyny będą próbować się wydostać).

Można też pobawić się w spokojnego, zdystansowanego obserwatora, który stoi z boku i spostrzega sytuacje i zdarzenia, które nas spotykają. Zdarzenia te nie są przypadkowe i są po to, by proces uwolnienia z emocji mógł się dokonać. Często wtedy spotykamy jakąś osobę, która odgrywa w naszym życiu rolę
trudnego nauczyciela, albo przytrafia nam się coś (np. co się psuje, albo coś nie wychodzi), co stanowi dla nas niełatwą lekcję. Coś, na co zwykle reagujemy trudnymi emocjami, które momentalnie kodujemy w ciele. Teraz mamy szansę na zareagowanie inaczej! Bez emocji lub możemy wzbudzić emocje przyjemniejsze (albo one same się pojawią). Wtedy organizm zakoduje je i w przyszłości będzie nam łatwiej reagować tak, a nie inaczej. Możemy też dać
upust naszym trudnym emocjom, przy tym obdarzyć je uczuciem miłości i akceptacji. Takim samym, jakie odczuwamy podczas lub zaraz po sesji tańca spontanicznego… Można się też
wspomóc pozytywnymi kodami (afirmacjami), które będą alternatywą dla naszych negatywnych myśli, reprezentujących wgrane w przeszłości programy. Czy to nie wspaniałe?!

Być może wydaje się to wszystko ciężkie i skomplikowane, ale w rzeczywistości takie nie jest! Sesja tańca spontanicznego daje sporo satysfakcji i upraszcza to, co jest w nas skomplikowane. Tę relację ciało-umysł-dusza (serce). Na chwilę znów możemy być dziećmi i zachowywać się tak, jak chcemy! Docieramy do naszego źródła, do tego, z czym przyszliśmy na ten świat – do
miłości, która jest w nas! DO NASZEGO PEŁNEGO POTENCJAŁU!

ZAPRASZAMY!